بیمار HIV در حال بهبودی پس از پیوند سلول های بنیادی منحصر به فرد. چرا ممکن است راهی برای شفا باشد

یک بیمار آلمانی اچ‌آی‌وی که پس از پیوند سلول‌های بنیادی از یک اهداکننده با ژن‌هایی که تا حدی به این بیماری مقاوم هستند، در حال بهبودی است، امید جدیدی به محققان می‌دهد که افراد بیشتری بتوانند از این درمان بهره‌مند شوند.

اولین قدم در پیوند سلول های بنیادی برای افراد مبتلا به سرطان شامل از بین بردن سلول های ایمنی بیمار با شیمی درمانی است. هنگامی که بیماران مبتلا به HIV نیز باشند، این سلول ها را می توان با سلول های بنیادی پیوندی از افراد نادری که حامل ژن هایی هستند جایگزین کرد که اساساً آنها را در برابر ویروس عامل ایدز ایمن می کند. تنها تعداد انگشت شماری از مردم در سراسر جهان واجد شرایط این روش هستند زیرا باید HIV و سرطان داشته باشند.

بر اساس مطالعه ای که توسط کریستین گابلر از Charité – دانشکده پزشکی دانشگاه برلین – ارائه شد، بیمار آلمانی HIV به دلیل لوسمی حاد میلوئیدی با پیوند سلول های بنیادی در سال 2015 تحت درمان قرار گرفت. او در سال 2018 مصرف داروهای ضد رتروویروسی را متوقف کرد و ویروس همچنان در بهبودی او یکی از تنها هفت نفری است که بین سال‌های 2007 تا 2023 از HIV بهبود یافته است.

در بیشتر این موارد، اهداکنندگان سلول های بنیادی به طور طبیعی دو نسخه از ژنی به نام CCR5 delta 32 را به ارث برده اند که باعث مقاومت در برابر HIV می شود. به گفته گیبلر و همکارانش، بیمار آلمانی اولین موردی است که در آن یک اهداکننده سلول بنیادی تنها یک نسخه از ژن CCR5 delta 32 را به ارث برده است. این مطالعه هنوز توسط همتایان مورد بررسی قرار نگرفته است.

محققان امیدوارند اعلام مجازی روز پنجشنبه در بیست و پنجمین کنفرانس بین المللی ایدز در مونیخ، آلمان، بتواند راه را برای ارائه درمان به افراد بیشتری باز کند و پیامدهای امیدوارکننده ای برای استراتژی های درمان HIV در آینده داشته باشد.

شارون لوین، رئیس انجمن بین المللی ایدز (IAS)، به خبرنگاران گفت: «برای من، امید این است که درمان ممکن است، و این چیزی است که این موارد نشان می دهد.

اما واقعیت، او خاطرنشان کرد، این است نادر.

این مورد می تواند به توسعه درمان های جدید کمک کند

به گفته گیبلر، در ماه سپتامبر، بیمار آلمانی HIV به مدت شش سال در حال بهبودی خواهد بود، مدت زمانی که به محققان اطمینان می دهد که چه چیزی می بینند.

این بیمار ناشناس روز پنجشنبه در بیانیه ای به IAS گفت: “یک فرد سالم آرزوهای زیادی دارد، یک فرد بیمار فقط یک آرزو”.

دکتر مارینا کلاین، استاد پزشکی در دانشگاه مک گیل در مونترال، گفت که مورد این مرد می تواند نحوه توسعه درمان های جدید را نشان دهد.

کلاین که در این مطالعه شرکت نداشت، گفت: «این مورد نشان می‌دهد که شما در واقع به 100 درصد سلول‌های خود برای مقاومت کامل نیاز ندارید.

تحقیقات نشان می دهد که حدود 1 درصد از مردم قفقازی دارای دو نسخه از ژن مقاومت هستند، در حالی که حدود 20 درصد دارای یک نسخه هستند. به گفته کارشناسانی که HIV را مطالعه می کنند، در افرادی که یک نسخه از این ژن را دارند، اگر درمان ضد رتروویروسی دریافت نکنند، ویروس به کندی پیشرفت می کند، در حالی که به نظر می رسد افرادی که دو نسخه دارند می توانند ویروس را کاملاً مهار کنند.

لوین، رئیس IAS، می‌گوید که تجربه بیمار آلمانی “نشان می‌دهد که ما می‌توانیم استخر اهداکنندگان را برای چنین مواردی گسترش دهیم.”

محققان همچنین امیدوارند که این می تواند پیامدهای امیدوارکننده ای برای استراتژی های درمان HIV مقیاس پذیرتر در آینده داشته باشد.

کلاین، که سرپرست شبکه آزمایش‌های بالینی HIV در کانادا است، خاطرنشان کرد که تشخیص HIV بین سال‌های 2021 تا 2022 تقریباً 25 درصد افزایش یافته است. او می‌گوید که این امر دستیابی به هدف از بین بردن این بیماری را دشوارتر می‌کند.

او می‌گوید: «مردم گاهی اوقات بی‌صبر می‌شوند، اما این بخش‌های یادگیری تدریجی واقعاً چیزی است که ما را در مسیر درمان قطعی قرار می‌دهد.»

سوالات در دسترس بودن، سودآوری

اریک آرتز، استاد میکروبیولوژی و ایمونولوژی در دانشگاه وسترن، راه های کنترل HIV را مطالعه می کند.

آرتس می‌گوید در حالی که او دیگر نیازی به مصرف دارو برای کنترل HIV ندارد، دلگرم‌کننده است، اما آرتس می‌گوید که افزایش این رویکرد به گونه‌ای که بتوان از آن در سایر بیماران استفاده کرد، چالش‌هایی دارد.

آرتس گفت: “راه حل واقعی که آنها در وهله اول برای درمان سرطان خون استفاده می کنند، راه حلی برای HIV نیست.” «واقعاً برای مقابله [HIV] همه گیری به طور کلی باید در دسترس همه باشد.”

به گفته آرتس، وقتی افراد مبتلا به HIV از درمان ضد رتروویروسی استفاده می کنند، می توانند زندگی عادی داشته باشند. برای آنها، نرخ بقای پایین پیوند سلول های بنیادی و هزینه آن در مقایسه با افراد مبتلا به سرطان خون که گزینه دیگری ندارند، قابل توجیه نیست.

ژان پل مایکل به عنوان فردی که مبتلا به HIV است، این بیماری را با داروهای ضد رتروویروسی مدیریت می کند. اما زمانی که برای اولین بار تشخیص داده شد، توان پرداخت دارو را نداشت.

او سال‌ها متامفتامین تزریق می‌کرد، اما زمانی که هشت سال پیش درمان پنومونی مرتبط با ایدز را در مراقبت‌های ویژه آغاز کرد، یک کارگر تثبیت مسکن به او مسکن ارزان قیمت و ابزارهایی برای بازسازی زندگی‌اش پیشنهاد کرد.

مایکل می‌گوید که ننگ پیرامون اچ‌آی‌وی هنوز بسیار رایج است و اشاره می‌کند که «وقتی مردم می‌شنوند، پس زدن زیادی وجود دارد». او اکنون به عنوان مدیر پرونده اعتیاد در بخش اورژانس در بیمارستان سنت مایکل در تورنتو کار می کند.

مایکل و کلاین هر دو خواستار در دسترس بودن داروهای ضد رتروویروسی برای همه شدند.

کلاین گفت: «اگر ما بتوانیم به نقطه‌ای برسیم که واقعاً بتوانیم به سیستم ایمنی آموزش دهیم که با این ویروس به روشی که نیازی به دارو ندارد مقابله کند… این یک پیشرفت بزرگ خواهد بود.»