به یک زن بریتیش کلمبیایی دستور داده شده تا بلیت کنسرت سال 2023 Coldplay در ونکوور را به سابق خود بپردازد – در یک حکم ادعایی کوچک که تفاوت بین هدایا و وام ها را طبق قوانین کانادا برجسته می کند.
دادگاه مدنی شنید که آلیسا راندالز و مایکل استوفلی سپتامبر گذشته برای نمایش از ونکوور دیدن کردند، اما بعداً بر سر بلیط 450 دلاری خود با هم دعوا کردند.
استافلی در نهایت راندال ها را به دادگاه برد و به دنبال بازپرداخت 600 دلار بود – از جمله پول برای اقامت در هتل، غذا و هزینه های آنها.
مارک هندرسون، عضو دادگاه، در حکمی در 15 جولای نوشت: «خانم راندالز میگوید که کنسرت را به عنوان یک تاریخ در نظر میگرفت و آقای استافلی فقط از او پرسید که آیا هزینهها را بعد از کنسرت تقسیم میکند یا خیر».
اگرچه راندلز ادعا کرد که بلیط Coldplay او به عنوان هدیه به او داده شده است، اما در این حکم آمده است که اثبات این امر می تواند دشوار باشد.
هندرسون گفت: «طبق قانون هدیه، گیرنده هدیه ادعایی باید ثابت کند که هدیه در نظر گرفته شده است و زمانی که هدیه دهنده آن را به او منتقل کرده است، هدیه را پذیرفته است.
شواهد باید نشان دهد که قصد اهداکننده از دادن هدیه با هیچ قصد دیگری مغایرت داشته است.»
رندل در نهایت از آن خط فاصله گرفت.
دادگاه شنید که او بلیط ها را از حساب Ticketmaster خودش خریداری کرده است، اما استولفی 900 دلار از او برای پوشش هزینه ها مدت کوتاهی پس از آن درخواست کرد.
استولفی گفت که رندلز قول داده است که نیمی از حقوق بعدی خود را بپردازد – و طبق این حکم، رندلز نتوانست شواهد قانع کننده ای برای خلاف آن ارائه دهد.
هندرسون نوشت: “خانم راندلز هیچ رفتار خاصی از آقای استولفی را توصیف نکرد که نشان دهد آقای استولفی قصد داشته این سفر یا کنسرت یک هدیه باشد.”
«خانم رندلز نگفت که چه مدت با آقای استولفی قرار میگرفتند یا اینکه آیا آقای استولفی معمولاً در طول رابطهشان بلیتهای کنسرت خانم راندل را میداد. بنابراین متوجه شدم که خانم راندالز نتوانسته است ثابت کند که بلیط Coldplay یک هدیه بوده است. فهمیدم وام است.”
سابق در قلاب برای هزینه های دیگر است
با این حال، دادگاه به راندلز دستور نداد که هزینه های اضافی قبلی خود را بپردازد – از جمله صبحانه در رستوران اسمیتی، شام در خانه اجتماعی براون و یک شب اقامت در بست وسترن.
استولفی ادعا کرد که آنها موافقت کردند که تمام هزینه های آخر هفته را تقسیم کنند، اما هندرسون دریافت که او نیز فاقد شواهد کافی برای حمایت از این ادعا است.
این عضو دادگاه نوشت: “طرفین قرارداد کتبی نداشتند. قرارداد شفاهی به عنوان یک قرارداد کتبی قابل اجرا است اما ممکن است اثبات آن دشوارتر باشد.”
«برای اینکه یک قرارداد معتبر وجود داشته باشد، طرفین باید «جلسه افکار» داشته باشند. این بدان معنی است که هر دو طرف باید در مورد همه شرایط اساسی توافق کنند و این شرایط باید به اندازه کافی واضح باشد تا درجه معقولی از اطمینان ارائه شود.
هندرسون خاطرنشان کرد که تبادل پیام های متنی بین راندالز و استوفلی منعکس کننده یک “ملاقات ذهن ها” نیست.
آنها نشان دادند که استولفی در مقطعی از راندالز 1000 دلار درخواست کرد و او از پرداخت آن امتناع کرد و طبق این حکم، استولفی “به طور فزاینده ای پرخاشگر” شد.
در یک مقطع، استولفی به رندلز یک هفته فرصت داد تا 1000 دلار را بازپرداخت کند، سپس در همان مکالمه مهلت را به دو روز کوتاه کرد، سپس دوباره آن را به 5 بعد از ظهر همان روز کاهش داد.
«آقای استولفی تهدید کرد که با صاحب، کارفرما و خانواده خانم رندلز برای دریافت پول تماس خواهد گرفت. در نتیجه این تهدیدها، خانم راندالز با اداره پلیس ونکوور تماس گرفت.» هندرسون نوشت. خانم رندلز میگوید پلیس به او توصیه کرده است که پولی نپردازد و تمام تماسهایش با آقای استولفی را قطع کند.»
هندرسون افزود، اگرچه متنها نشان میدهند که رندلز «یک بحث بدون تاریخ که در آن موافقت کرده بود بازپرداخت را بپردازد» را تصدیق میکند، اما هیچ مدرکی مبنی بر موافقت او با شرایط وجود ندارد.
عضو دادگاه آن بخش از ادعای استولفی را رد کرد، اما به رندلز دستور داد که 450 دلار برای بلیط خود به اضافه 81 دلار سود پیش داوری و هزینه های CRT بازپرداخت کند.