در حالی که شبح چرنوبیل بر فراز بلاروس آویزان است، خانواده ها در کبک به کودکان خانه ای سالم می دهند.

هنگامی که Sveta Kipatkova متولد بلاروس برای اولین بار در مورد برنامه ای در کبک شنید که می تواند قرار گرفتن دخترش در معرض تشعشعات را کاهش دهد، از این فرصت استفاده نکرد.

هر تابستان، از اواخر ژوئن تا اواسط آگوست، Séjour Santé Enfants Tchernobyl (SSET) کودکان بلاروسی را به حومه شهر می برد تا به آنها استراحتی سالم از محیط آلوده ای که در آن بزرگ شده اند، و جایی که اثرات فاجعه هسته ای چرنوبیل هنوز وجود دارد، بدهد. نمد.

به گفته این سازمان داوطلبان، در برخی از مناطق بلاروس، میزان سرطان تیروئید 125 مورد در هر میلیون کودک است، در حالی که میانگین یک تا دو مورد در هر میلیون کودک در سراسر جهان است.

کیپاتکووا می‌گوید مادر، عمو و عمه‌اش همگی سرطان دارند یا داشته‌اند.

این یکی از دلایل متعددی است که او تصمیم گرفت دخترش آکسنیا را نزد ادیت هاروی و خانواده اش بفرستد.

کیپاتکووا که آکسنیا را برای دومین تابستان متوالی از زادگاهش چاوزی در کبک فرستاد، گفت: «خوشحالم چون نمی‌توانم چنین تعطیلات خوبی را برای دخترم فراهم کنم.

در اینجا آکسنیا می تواند هوای تمیز تنفس کند، غذای بدون آلودگی بخورد و آب تمیز بنوشد.

فاجعه ای با پیامدهای گسترده

شب 26 آوریل 1986 برای بسیاری از مردم اروپا تغییر کرد.

در حالی که 50000 نفر از ساکنان شهر پریپیات اوکراین می خوابیدند، کارگران نیروگاه هسته ای چرنوبیل در همان حوالی آزمایش ایمنی را انجام دادند.

اما راکتور چهارم منفجر شد و ویرانگرترین حادثه هسته‌ای تاریخ را رقم زد.

ابر رادیواکتیو عظیمی از اوکراین، بلاروس، روسیه و بقیه اروپا عبور کرد.

امروز، بخش‌هایی از بلاروس همچنان بار این فاجعه را تحمل می‌کند.

هدف تعطیلات تابستانی کبک بهبود وضعیت جسمانی کودکان است. از بلیط هواپیما گرفته تا غذا و بیمه، خانواده های میزبان هزینه کل اقامت را پرداخت می کنند.

از او پرسیدم که آیا می‌خواهد به خانه برگردد. شاید حوصله اش سر رفته، شاید دلش برایش تنگ شده است [us]. او گفت نه.» کیپاتکووا با خنده گفت که از خانواده میزبان سپاسگزار است.

شرکت آکسنیا در این برنامه الهام بخش دیگر خانواده های زادگاهش شد تا فرزندان خود را در این برنامه بگنجانند.

و دختر 12 ساله می گوید که در نظر دارد در کانادا بماند.

آکسنیا گفت: “دارم لذت می برم… کبک خوب است، افراد زیادی هستند.” “این خانواده بسیار خوب، شیرین هستند. ادیت چهار دختر دارد، آنها بسیار شیرین هستند. یک سگ هم داشته باشید، بسیار خوب.”

“این همه دنیا را به هم نزدیکتر می کند”

در طول تابستان، مترجمان بلاروسی ارتباط بین کودکان و خانواده هایشان را تسهیل می کنند.

در نهایت آکسنیا حتی در خانه دوزبانه هاروی در گاتینو، کیو، انگلیسی یاد گرفت.

در سال 2020، هاروی شروع به ارسال پیام به مادر دختر کرد تا او را با فرستادن دخترش به اینجا راحت کند.

هاروی گفت: “وقتی سال گذشته به فرودگاه رسید، به آغوش من پرید. او از آمدن بسیار خوشحال بود.”

این تجربه علاوه بر لذت بردن از طبیعت روستا و ملاقات با افراد جدید، تأثیر مثبتی بر سلامت آکسنیا دارد.

هاروی می گوید سطح تشعشعات او از اولین سفرش 36 درصد کاهش یافته است.

او می گوید کمک به دیگران باعث می شود احساس خوبی داشته باشد.

این مادر پرورش دهنده گفت: “امیدوارم شیوه زندگی متفاوتی را به او نشان دهم، زیرا همه چیز در هر کشوری متفاوت است و هرچه بیشتر در مورد کشور دیگری بیاموزید، به شما چشم انداز و گشودگی برای تغییر یا بهبود خود می دهد.”

تمام دنیا را گرد هم می آورد.»

فیونا بودوین، عضو سابق هیئت مدیره SSET، گفت که این برنامه بیش از 20 سال است که در سراسر کانادا اجرا شده است و موفقیت مستمر آن نشان می دهد که هنوز نیازی وجود دارد.

او می گوید که این زندگی را تغییر می دهد. در سال 2017، Beaudoin از Dzianis هشت ساله در خانه خود در مونترال در محله Pierrefonds–Roxboro شهر استقبال کرد.

از آن زمان، او تقریبا هر تابستان با آنها می ماند.

پسر بلاروسی عضوی از خانواده شد و Beaudoin حتی پیشنهاد داد که اگر بخواهد در کانادا تحصیل کند، شهریه او را پرداخت کند.

“من باید آنها را ملاقات کنم”

سال گذشته، مونترالر از طریق این برنامه از سه کودک استقبال کرد.

Beaudoin گفت: “اگر اینجا اتفاق بیفتد که فرزندان ما آلوده و ناسالم شوند و خانواده ای در آنجا به خوبی از آنها استقبال کنند، من بسیار خوشحال خواهم شد.”

“شما تصمیم نمی گیرید که کجا متولد شوید.”

در اکتبر 2019، او تصمیم گرفت این تجربه را به سطح جدیدی برساند. چمدان هایش را بست و یک هفته راهی بلاروس شد.

ما با خود گفتیم که او از کشور دیگری می آید. پدر و مادرش او را با افرادی که فرانسوی صحبت می کنند به جایی می فرستند. آنها حتی چیزی در مورد ما نمی دانند.

“این پدر و مادر خیلی به ما اعتماد دارند. من باید آنها را ملاقات کنم.”

او دو روز را در روستای دزیانیس، دو روز را در خانه یکی از مترجمان و چند روز را در مینسک، پایتخت، جایی که کودک دیگری که او پناه داده بود، گذراند.

او همچنین فرصتی برای ملاقات با سایر کودکانی که در این برنامه شرکت کردند و هدایایی از خانواده های سرپرست در کبک را داشت.

Beaudoin می‌خواهد سایر خانواده‌های کبک را که در حال بررسی درخواست برای این برنامه هستند تشویق کند.

چشمان همه را باز می کند. ما در یک سیاره هستیم، بنابراین می توانیم به یکدیگر کمک کنیم.”