پاریس –
پوشیده از سنجاق و تزئینات، ویویان رابینسون را به سختی در خیابان های پاریس از دست داد.
سوپر هوادار المپیک در یک دوره 40 ساله در هفت بازی تابستانی شرکت کرده است. اما این سفر به پاریس بهای گزافی داشت – به طور دقیق 10000 دلار آمریکا.
رابینسون، 66 ساله، از لس آنجلس، کارت های اعتباری خود را به حداکثر رساند و برای هزینه سفر و 38 بلیط رویدادی که خریده بود، دو شغل کار کرد. او روزها در ساحل ونیز کار می کرد، نام هایی را روی گردنبندهای برنج می گذاشت و شب ها مواد غذایی را بسته بندی می کرد. او گفت که باید دو سال دیگر کار کند تا پولی را که به دنبال اشتیاقش برای بازیهای المپیک تابستانی پاریس خرج کرده جبران کند.
او میگوید: «پسانداز کردن آن سخت بود، و بودجه زیادی دارد، اما هزاران برابر ارزش آن را دارد.
با این حال، او از پرداخت 1600 دلار آمریکا برای مراسم افتتاحیه ناامید شد و تنها مجبور شد صفحه ای را روی یک پل تماشا کند. او میپرسد: «آیا میدانی چقدر طول میکشد تا این همه پول به دست بیاوری؟» در نهایت میگوید: «اما چیزهایی در زندگی اتفاق میافتد و زندگی ادامه مییابد و اگر چند مورد را از دست بدهی، برنده میشوی».
در طول مصاحبه خود، یک رهگذر به رابینسون پیشنهاد کرد که از شهرت خود برای باز کردن یک حساب کاربری استفاده کند و از مردم بخواهد که برای تامین مالی اشتیاق او کمک کنند.
“مهم نیست. من در نهایت می توانم پول دربیاورم.» او پاسخ می دهد.
شیفتگی رابینسون به المپیک زمانی آغاز شد که مادرش به عنوان مترجم برای ورزشکاران UCLA در طول المپیک 1984 در این شهر کار کرد. مادرش با سنجاق های ورزشکار از محل کار به خانه می آمد تا به دخترش منتقل کند.
سرگرمی تازه کشف شده او در جمع آوری سنجاق او را در سال 1996 به آتلانتا برد، جایی که او در ازای دریافت سنجاق برای ورزشکاران گردنبند برنج ساخت.
“من همه پین ها را گرفتم و توانستم با همه ورزشکاران ملاقات کنم. و در آن روزها به اندازه الان امنیت بالایی نداشت.» او به یاد می آورد. الان حتی نمی توانید به روستای ورزشکاران نزدیک شوید.
از آنجا: سیدنی 2000، آتن 2004، لندن 2012 و ریو 2016. او در سال 2008 ویزای پکن را گرفت اما در نهایت نتوانست هزینه سفر را بپردازد. توکیو نیز به همین ترتیب محکوم به فنا بود: بلیط خرید اما با افزایش COVID-19 و برگزاری بازیها بدون تماشاگر، مبلغی را پس گرفت.
لباس های رابینسون ساده شروع شد اما با گذشت زمان پیچیده تر شد. او یک سال تمام روی لباس خود برای پاریس کار کرد و آن را با صدها تزیین تزئین کرد. ده ها زیور آلات برج ایفل از کلاه او، درست بالای گوشواره های حلقه المپیک او آویزان شده است. روی لباس های او برچسب ها، سنجاق ها و پرچم های کوچک چسبانده شده است.
لباس او جلب توجه می کند. دقیقه ای نمی گذرد که کسی رابینسون را متوقف می کند تا با او یا از او عکس بگیرد. او این کار را با لبخند روی صورتش انجام می دهد، اما اعتراف می کند که ممکن است خیلی زیاد شود.
“این کمی طاقت فرسا است. من نمی توانم به جایی برسم زیرا همه برای عکس گرفتن جلوی من را می گیرند. زمان زیادی طول می کشد تا به مکان ها برسیم، اما همه چیز درست است.» او می گوید.
و او می گوید که کمی شبیه افراد مشهوری است که برای دیدنش بسیار هیجان زده است – مانند تام کروز، لیدی گاگا و اسنوپ داگ در ژیمناستیک.
به محض پایان این المپیک، او شروع به کار روی بازیهای تابستان آینده میکند، از کار کردن بر روی لباسها گرفته تا صرفهجویی در هزینه بلیتها، بدون توجه به هزینهشان – حتی اگر در زمین خانگی او در لسآنجلس باشد.
“اوه، برای همیشه خواهم بود. من تمام پولم را پس انداز می کنم و فقط روی المپیک تمرکز می کنم.