شرلی یانگ در 91 سالگی به عنوان یک داوطلب فعال در مرکز دکتر پیتر، مرکز مراقبت های بهداشتی مستقر در ونکوور که در مراقبت از افراد مبتلا به اچ آی وی/ایدز تخصص دارد، باقی می ماند و به یاد پسر مرحومش تأسیس شده است.
برای نزدیک به سه دهه، یانگ هر هفته در مرکز غذا سرو میکرد و با مشتریان ارتباط برقرار میکرد، که باعث شد بسیاری از مؤسسات او را «ماتریارک» بدانند.
“ما مشتاقانه منتظر آن خواهیم بود [her] او هر چهارشنبه می آید… او ما را بدون قید و شرط دوست خواهد داشت.
جپسون-یانگ در سال 1992 پس از انتشار عمومی تشخیص بیماری ایدز در زمان تشدید انگ درباره این بیماری، بر اثر ایدز درگذشت.
این جوان که اخیراً مبتلا به سرطان مرحله 4 – پیشرفته ترین مرحله – تشخیص داده شده است، اکنون با چالش های جدی سلامتی خود مواجه است، اما پیرمرد 91 ساله می گوید که می خواهد میراث پسرش را با صندوق جدیدی که هدف آن گسترش مرکز بهداشتی است ادامه دهد. برنامه های سراسر کشور
روز یکشنبه، بنیاد پیتر یانگ جشنی را در مرکز شهر برگزار کرد تا زندگی و کار یانگ را جشن بگیرد و بر اساس یادداشتهایی که جپسون یانگ در چند ماه آخر عمرش نوشته بود، صندوق جدید “تأیید” را اعلام کند.
یانگ در مصاحبه قبلی با سیبیسی نیوز جملات تاییدیه پسرش را خواند.
مدیرعامل دکتر دکتر گفت: آخرین خط این بود: “انرژی که من هستم از بین نمی رود.” پیتر سنتر اسکات الیوت در مهمانی روز یکشنبه برای راه اندازی این صندوق و تجلیل از زندگی و کار شرلی یانگ.
پس نکته اینجاست که چگونه امید را زنده نگه داریم؟ چگونه انسانیت را در چیزها بیاوریم؟
یانگ اولین کمک کننده به این صندوق است که 100000 دلار اهدا کرده است. او امیدوار است که دیگران با کمک مالی او مطابقت کنند تا تأثیر صندوق دو برابر شود.
الیوت میگوید این صندوق به این مرکز کمک میکند تا با سازمانهایی در سراسر کانادا همکاری کند تا راههایی برای کمک به افراد مبتلا به اچآیوی/ایدز و مقابله با مصرف مواد، بیخانمانی و بیماریهای روانی پیدا کند – افرادی که در جامعه به حاشیه رانده شدهاند و به گفته الیوت همیشه با موفقیت درمان نمیشوند در سیستم های بهداشتی فعلی
الیوت گفت که مهمانی و کمک مالی دو مورد از آرزوهای یانگ بیمار بود.
“ما داشتیم ناهار می خوردیم و او به من رو کرد، “اسکات، من دو چیز می خواهم: می خواهم مهمانی کنم و 100000 دلار به شما می دهم تا از میراث من حمایت کنید.”
یانگ در مهمانی یکشنبه مورد استقبال گرم قرار گرفت.
«افراد مهم زیادی در سفر من هستند. خدا به شما برکت دهد که در این سفر هستید.» او در این مراسم گفت. او خیلی خسته بود که نمیتوانست شخصاً در روز یکشنبه با سیبیسی نیوز صحبت کند.
به گفته دوست نزدیک دیوید پاپرنی، یکی از بنیانگذاران مرکز دکتر پیتر، پس از اینکه جپسون-یانگ در سال 1990 با تشخیص بیماری ایدز خود به صورت عمومی اعلام شد، برای بسیاری در بریتیش کلمبیا چهره همه گیر شد.
داستان جپسون یانگ نیز به عنوان پخش شد خاطرات دکتر پیتر در تلویزیون CBC مجموعه مستند، نوارهای پخش دکتر پیتردر سال 1994 نامزد جایزه اسکار شد.
پاپرنی که این سریال برنده جوایز را تولید می کند، می گوید: «تجربه بسیار قانع کننده ای است که ببینیم داستان سرایی می تواند چه تأثیری بر جامعه بگذارد.
پاپرنی میگوید که دیده است که این مرکز تغییرات بزرگی در زندگی مردم ایجاد کرده است و از آینده آن هیجانزده است.
او گفت: «شرلی غم و اندوه را به چیزی قوی و عادلانه به شفقت و عشق تبدیل کرد.
در ساحل12:29 بعد از ظهربزرگداشت شرلی یانگ مادر دکتر پیتر