به گفته یک زیست شناس دریایی، بقایای کشتی های غرق شده از ده ها سال پیش که مدت ها در اعماق اقیانوس گم شده بودند، تهدیدی برای اکوسیستم ها و مردم امروز هستند و این مشکل در حال بدتر شدن است.
مارتن دی رایک گفت: «آنچه در حال حاضر در واقع میبینیم این است که بیشتر کشتیها به مدت 80 سال در آنجا بودهاند و این فرآیند خوردگی در طول زمان تسریع مییابد، و بسیاری از آنها اکنون یکپارچگی ساختاری خود را از دست میدهند و شروع به فروپاشی زیر وزن خود میکنند.» یک مصاحبه ویدیویی در شبکه CTV از بروکسل “بنابراین ما در نهایت شاهد پارگی تانک ها و انتشار سریع این مواد شیمیایی هستیم.”
سایر کارشناسان و مسئولان نیز در نگرانی او شریک هستند. کشورهای اقیانوس آرام که نگران نشت نفت و سلاحهای شیمیایی هستند، از ژاپن میخواهند که لاشههایی را که آبهایشان را پر میکند، پاکسازی کند.
De Rijcke می گوید این کشتی ها از ترکیب پیچیده ای از مواد تشکیل شده اند. آنها دارای پوشش های فلزی هستند که می توانند فلزات سنگین مانند مس، روی و سرب را شستشو دهند. رنگ ها؛ سیستم های اطفاء حریق؛ و روغن، گریس و سوخت.
علاوه بر این، کشتی های جنگی دارای مواد منفجره و مواد شیمیایی جنگی هستند که می توانند پس از سال ها خوردگی شروع به نشت به محیط کنند.
او توضیح داد: «بنابراین شما یک اثر انگشت شیمیایی بسیار پیچیده و دائماً در حال تغییر در ارتباط با هر لاشه هواپیما دارید.
به گفته سرویس پارک ملی، تخمین زده می شود که یو اس اس آریزونا که در حمله به پرل هاربر در ژاپن در سال 1941 غرق شد، تا 500 سال آینده به نشت نفت ادامه خواهد داد.
اما De Rijcke به پیشآگهی بدتری اشاره میکند.
“در مورد یو اس اس آریزونا، این موضوع در دهه 1990 توسط نیروی دریایی ایالات متحده و خدمات پارک آنجا مورد بررسی قرار گرفت، آنها انتظار دارند که کشتی شکسته نیز در نقطه ای به شدت فرو بریزد و بنابراین این نفت را با سرعت بسیار بیشتری آزاد کند. 500 سال.”
ویدیوی بالا را برای مصاحبه کامل تماشا کنید.