این روندی است که در رسانه های اجتماعی شروع شد – زنان به دلیل ریاضیات “دیوانه ای” که در مورد خرج کردن و پس انداز کردن انجام می دهند خود را مسخره می کنند.
به گفته موشه لندر، استاد اقتصاد دانشگاه کنکوردیا، اما جنبههایی از ریاضیات زنان وجود دارد که در واقع مفاهیم واقعی هستند.
او استدلال کرد: «این راهی است برای انتقال چیزی که احتمالاً در یک کلاس درس تدریس میشود که هرگز یاد نگرفتهاند، در رسانههای اجتماعی.
او مشروعیت اقتصادی برخی از اظهارات دختران ریاضی را میشکند:
ادعا: اگر یک کالای 100 دلاری بخرم و 10 بار آن را بپوشم، برای هر پوشیدن آن فقط 10 دلار هزینه دارد.
فرودگر: “این صحیح است. به این می گویند هزینه متوسط.
فرض کنید برای ساخت یک کارخانه خودروسازی یک میلیارد دلار هزینه دارید.
کاری که شما می خواهید انجام دهید این است که تا آنجا که ممکن است اتومبیل در آن کارخانه بسازید، بنابراین وقتی میلیارد دلار را روی هر یک از اتومبیل هایی که تولید کرده اید تقسیم می کنید، این میانگین هزینه کارخانه است که برای اتومبیل ها تعبیه شده است.
همان منطق: اگر میخواهید یک تکه لباس بخرید، اگر میخواهید آیفون بخرید، پس میخواهید از آن حداکثر استفاده را ببرید تا میانگین هزینه استفاده را کاهش دهید.
ادعا: اگر اقلامی را در سبد خرید آنلاین خود قرار دهم اما روی خرید کلیک نکنم، درآمد کسب کرده ام.
فرودگر: (می خندد) «نه، به هیچ وجه فکر نمی کنم ریاضی باشد. فقط خرج نکردن است.
مگر اینکه آنها نوعی اندورفین را از خرید واقعی دریافت کنند، واقعاً چیزی دریافت نکرده اند.
پس چیزی برای نجات وجود ندارد. پولی برای ساختن وجود ندارد.»
ادعا: اگر یک کالای 90 دلاری را برگردانم و سپس بیرون بروم و 100 دلار خرج کنم، واقعاً فقط 10 دلار خرج کرده ام.
فرودگر: «در مرز، درست است، اما فقط در مرز است.
بین اندیشیدن به امر رایج و حاشیه چیزی تفاوت وجود دارد.
فرض کنید من و شما با هم رابطه داریم و 10 سال وحشتناک را با هم گذرانده ایم، اما فردا روز بسیار خوبی است، آیا این بدان معنی است که رابطه عالی بود؟ خیر
آنها باید آن 90 دلار را قبلا خرج می کردند تا بتوانند آن را پس بگیرند.
بنابراین، در مجموع، آنها 190 دلار خرج کردند و 90 دلار برای کالایی که برگرداندند پس گرفتند، بنابراین در مجموع 100 دلار خرج کردند.”
ادعا: اگر چیزی که میخواهم فروخته میشود یا آن را میخرم، آن را رایگان دریافت کنید، من نه تنها پول پسانداز میکنم، بلکه درآمد هم دارم.
فرودگر: بیایید آن را ساده نگه داریم: اگر یک خرید دارید، یک تبلیغ رایگان دریافت کنید، هنوز هم پول خرج کرده اید، فقط این است که به جای اینکه برای یک کالا پول خرج کنید، همان مقدار پول خرج کرده اید و دو مورد دریافت کرده اید.
ادعا: اگر 30 دلار اضافی برای دریافت حمل و نقل رایگان خرج کنم، پول بیشتری دریافت می کنم.
فرودگر: «شاید… این ممکن است درست باشد. بستگی به هزینه حمل و نقل دارد، زیرا حتی اگر در کل پول بیشتری خرج می کنید، کالاها و خدمات بیشتری را با آنها دریافت می کنید.
با این حال، بستگی به این دارد که چه کالاها و خدمات اضافی را در رابطه با هزینه های تحویل دریافت می کنید.”
بیانیه: اگر بودجه ام را در این هفته کمتر خرج کنم، هفته آینده می توانم بیش از حد خرج کنم.
فرودگر: من یک تشبیه غیر مالی به شما می دهم.
اگر رژیم دارید و سعی می کنید وزن کم کنید، با خود می گویید: “خب، من این هفته از تمام کالری هایم استفاده نکردم، بنابراین می توانم هفته آینده تمام کنم.”
شما نمی توانید بگویید: “خب، من فقط می توانم این تکه کیک قندی غول پیکر را بخورم زیرا در طول روز قند زیادی نداشتم.”
این بیشتر توجیهکننده است تا بودجهبندی خوب.»
ادعا: اگر به صورت نقدی پرداخت کنم، حساب نمی شود زیرا مدرکی دال بر هزینه ها وجود ندارد.
فرودگر: “نه. این 100 درصد درست نیست. خرج کردن، خرج کردن است، چه رسید برای آن داشته باشید، چه به صورت نقدی زیر میز پرداخت کنید و چه با حواله سیمی پرداخت کنید.
نه، پول را خرج کردی.»
ادعا: اگر چیزی مانند دستمال توالت 30 درصد تخفیف داشته باشد و من عرضه یک سال را بخرم، 30 درصد پس انداز کرده ام.
فرودگر: اگر بتوانید نیازهای دستمال توالت خود را برای سال تخمین بزنید، بله، اگر آن را در فروش بخرید، می توانید 30 درصد پس انداز کنید.
این یک خرید مقرون به صرفه است. این یک استراتژی خوب است.”
بیانیه: اگر من 100 دلار را یک بار در ماه به مدت پنج ماه خرج کنم به جای اینکه 500 دلار را یکجا خرج کنم، این بودجه بندی خوبی است.
فرودگر: (با خنده). «نه، 500 دلار 500 دلار است. این چیزی است که من آن را تفکر کودکانه می نامم.
“آیا می توانم کمک هزینه چهار هفته آینده خود را امروز دریافت کنم؟ قول میدهم تا آخر ماه پول نخواهم و هفته بعد دوباره درخواست پول میکنند.»
لندر میگوید که به این فکر میکند که آیا ریاضیات زنانه مورد توجه قرار گرفته است، زیرا جوانان تقریباً منحصراً از تراکنشهای دیجیتال استفاده میکنند.
او گفت: “Gen Z واقعاً اولین نسلی بود که اگر نمی خواستند واقعاً نیازی به پول نداشتند.” نوع “اسکن” آنها اساساً راهی برای حرکت دادن بیت ها و بایت های دیجیتال است.”
او خاطرنشان میکند که اگر مردم هنوز بیشتر از پول سخت استفاده میکردند، بیشتر این نمونههای ریاضی دخترانه – یا شاید ریاضی Gen Z – ناپدید میشدند.
«میبینید که در پایان روز، وقتی پول تمام میشود، پول از بین میرود. مهم نیست چگونه از شر آنها خلاص شده اید،” لندر می گوید. از آنجایی که بیشتر مردم در دنیای الکترونیک زندگی می کنند، با احساس دریافت پول آشنا نیستند.
— پاسخ ها برای وضوح اختصار شده اند.