چشمان ریچارد ایرلند پر از اشک می شود که او در سکوت به خانه اش نگاه می کند و یک عمر خاطرات را می بیند که به خاکستر سوخته اند.
پس از آن، شهردار جاسپر به بقایای خانه کوچک و دنجی که در آن بزرگ شده تکیه میدهد – یک تکه دیوار سیمانی – و میگوید تمام چیزی که میتواند به آن فکر کند یک عکس قابدار است که پس از نقل مکان خانوادهاش گرفته شده است، زمانی که او دو ساله بود و گم شده بود. جایی در آوار
این مرد 69 ساله روز جمعه در اولین بازدید خود از جایی که زمانی خانه اش در این تفرجگاه تاریخی بود، گفت: “ما اینجا بزرگ شدیم… خانواده ای متشکل از 5 فرزند و والدین ما و تقریباً همیشه حداقل یک پدربزرگ و مادربزرگ با ما زندگی می کردند.” شهر کوه راکی قبل از آتش سوزی جنگل آن را سوزاند.
«زندگی در آن روزها اینگونه بود… یک خانواده بزرگ، همه زیر یک سقف. خانه من پر از خاطره بود.» او در حالی که اشک هایش را با لب هایش می لرزاند می گوید.
پس از آن خواهر و برادرش از خانه اش نقل مکان کردند و خاطرات بیشتری از رشد فرزندانش در خانه شکل گرفت. او برای صدها عکس از آن لحظاتی که اکنون نیز سوزانده شده اند، ناراحت است.
اما ایرلند میگوید که با وجود اینکه خاکستر خانهاش زیر پایش است، خوشحال است که گاراژش همچنان پابرجاست و اسباببازیهای نوههایش داخل آن است.
او می گوید: «ما بازسازی خواهیم کرد.
او خاطرنشان میکند که خانههای همسایههایش در دو طرف غرفهاش بدون حتی یک خراش نشان میدهد که چگونه بهطور تصادفی آتشسوزیها یک سوم ساختمانها را در جاسپر، عمدتاً در سمت غربی شهر، ویران کردند یا خاکستری، خاکستری کردند. مخدوش و پوشیده از دوده.
در تور شهر با ایرلند، نخستوزیر آلبرتا، دانیل اسمیت و دیگر مقامات در روز جمعه، طبیعت بیرویه آتشسوزیهای جنگلی را میتوان در همه جا دید، با قلههای کوهستانی باشکوه پارک ملی جاسپر که بر فراز ویرانیها برافراشته است.
یک پارک تریلر در Cabin Creek Drive در غرب جاسپر ویران شده است و تکههای ناقص فلز باقی مانده با خاکستر خاکستری و دوده سیاه پوشیده شده است.
اسکلت سوخته یک وانت پیکاپ به رنگ زرد روشن در همان نزدیکی قرار دارد و صفحه فلزی آن بر روی بتن ذوب شده است. در برخی نقاط، دود از زمین بلند می شود. شیشه شکسته همه جا نهفته است.
اما در آن سوی خیابان، تعدادی از خانه ها در امان ماندند.
وسایل خانه مانند صندلی، لاستیک، بطری پروپان و تزئینات هالووین در پیاده رو جلوی خانه ها دیده می شد.
جیمز ایستهام، افسر اطلاعات پارک های کانادا که بخشی از این تور بود، گفت: این اقلام بسیار قابل اشتعال بودند و به عنوان یک اقدام احتیاطی توسط آتش نشانان خارج شدند، در حالی که حدود 5000 نفر از ساکنان جاسپر و 20000 بازدیدکننده دوشنبه شب به دلیل دو آتش سوزی مجبور به فرار شدند. از شمال و جنوب به سمت شهر پیشروی کرد.
خانه نمادین جاسپر Maligne Lodge روز چهارشنبه در حالی که بادهایی با سرعت 75 مایل در ساعت یک دیوار آتشین 100 فوتی را به داخل شهر هل داد، سوخت.
روز جمعه، در حالی که خود اقامتگاه در Connaught Drive تخریب شد، تابلویی برای اقامتگاه بلند شد. فقط اسکلت ورودی اتاق ها در برابر شعله های آتش مقاوم بود که آتش نشانان همچنان با آب آن را خاموش کردند.
جلوی کلبه، صندلی های قرمز پاره شده ای که گردشگران زمانی در آن استراحت کرده بودند، دیده می شد.
پایین خیابان، پمپ بنزین پترو-کانادا از بین رفته است. اسکلت نقره ای پمپ های بنزین در حال سقوط و قطعات چوبی سقف پمپ روی زمین پخش شده بود.
در همان نزدیکی، تنها چند فوت از یک دیوار آجری سوخته و برجخانه از کلیسای انگلیکن سنت مری و سنت جورج، جایی که ساکنان جاسپر از سال 1928 برای دعا و شرکت در مراسم عروسی گرد هم آمدهاند، باقی مانده است.
در سایر نقاط شهر، اتومبیل ها در زمین های چمن، دور از خانه های قابل اشتعال پارک شده بودند. ساکنان آنها را قبل از فرار در آنجا رها کردند.
انبوهی از چوب و سایر مواد سوخته ناشناس که توسط بیل مکانیکی بر روی شمع هل داده شده بودند در سراسر شهر دیده می شد.
پس از این تور، ایرلند به خبرنگاران گفت که با وجود اینکه 30 درصد از منطقه شهری جاسپر ویران شده است، احساس امیدواری می کند.
وی گفت: این مهم است زیرا ما 70 درصد از پایگاه را برای کار داریم.
او گفت که قصد دارد به بازسازی جاسپر رسیدگی کند، زیرا میداند که در حال گذر از آنچه بسیاری از ساکنان دیگر پس از از دست دادن خانههای خود با آن روبهرو هستند.
او گفت: “درد آنها غیر قابل درک است.” من درد (آنها) را احساس می کنم.»
این گزارش توسط Canadian Press برای اولین بار در 26 جولای 2024 منتشر شد.